Mumbai

15-17 August 2007: Mumbai was verfrissend en niet om het minst vanwege het aangename briesje dat zich door de smerige stad worstelde. Vormt Delhi veelal een mozaik van woonwijken, Mumbai is een echte stad; een stad met een centrum en bezienswaardigheden op loopafstand. De eerste dag hebben Karen en ik ons vergaapt aan het beroemde veel-sterren Taj Mahal hotel wat net naast India Gate ligt. India Gate (zie foto) is de beroemde poort waar kolonialen een eerste voet op Indiase bodem zetten na een misselijkmakende zeereis van enige weken. Vond ik er wat aan die poort? Nee, een log en onsympathiek uitziend gesteente waar een hele drom mensen zich uit verveling rondjes omheen wringt.

Dag twee stond onmiskenbaar in het thema van het Engelse imperialisme. De dag begon en eindigde met een stadswandeling die ons van het ene koloniale gebouw naar het andere leidde. Tijdens zo'n tocht vraag je je af hoe Mumbai er zonder de Engelsen zou hebben uitgezien. Misschien wel niet.

De derde en tevens laatste dag vergaapte we ons aan Indiase trots, te weten het gastenverblijf waar Mahatma Ghandi verscheidene malen heeft verbleven met als hoogtepunt de lepel waar hij ooit mee heeft gegeten. Voorts bleek het strand waar menig Bollywood bewoner zo over te spreken is niet meer dan een met honden geinfesteerde zandbak te zijn, maar daar staat tegenover dat Mumbai op culinair gebied een tongstrelende ervaring was. Mumbai heeft nog een follow-up over enige weken als ik het nachtleven onder de loep neem. Wordt vervolgd......................

Sterallures

Mijn populariteit stijgt, althans in New Delhi. Voor de tweede maal ben ik 'gesnapt' door het oog van de camera tijdens een van mijn sociale activiteiten. Kennelijk was de kleinschalige Indiase White Sensation Party 'the place to be' afgelopen zaterdag, want de pers was massaal aanwezig. Ik had bedacht om het verplichte dodelijke witte tenue wat op te vrolijke met knalrode pumps en een rode waaier. Vermoed dat dat toch de aandacht heeft getrokken op een locatie waar iedereen in het wit verscheen.
Lang leve mijn 'vierde anti-biotica kuur in een jaar tijd' als gevolg waarvan ik niet met een doorlopen en beschonken hoofd in de krant stond. Je moet weten dat mijn Indiase collegas gillend op me af komen rennen met hun krantenvodjes zodra ik daar levensgroot in verschijn. Sta dus bij voorkeur niet met een alcoholische versnapering in mijn handen in de krant.